SORU: “Düşünce özgürlüğü” sözcüğünü işitiyor ve okuyoruz. Hâlbuki bu, inanç özgürlüğüne çağrıdır. Bu konuda sizin değerlendirmeniz nedir?

CEVAP: Bizim bu konudaki değerlendirmemiz şudur: İnsanın dilediği dîne inanacağı bir inanç özgürlüğünün olmasını câiz gören kimse kâfirdir. Çünkü bir kimsenin Muhammed صلى اللّٰه عليه وسلم ’in getirdiği dînden başka bir dîni benimsemesinin câiz olduğuna inanan herkes Allah’a küfreden bir kâfirdir. Tevbe etmesi istenir. Tevbe etmezse öldürülmesi vâcib olur.

Dînler düşünceler değildir, fakat Allah’ın kullarının üzerinde yürümeleri için Allah tarafından peygamberlerine indirilen vahiylerdir. Bu kelimenin, yani kendisiyle dînin kast edildiği düşünce kelimesinin İslâmî kitapların sözlüklerinden atılması gerekir. Çünkü o, bu bozuk manaya, yani İslâm bir düşüncedir, Hıristiyanlık bir düşüncedir, Yahudilik bir düşüncedir denilmesine yol açmaktadır. Bu, dînlerin dileyen kimsenin benimsediği beşerî soyut düşünceler olduğu anlayışının doğmasına sebep olmaktadır. Hâlbuki gerçekte dînler Allah katından gelen semavi dînlerdir. İnsan bunların Allah’ın vahyi olduğuna inanır. Allah’ın kulları Allah’a bununla ibâdet ederler. Bunlara “düşünce” denilmesi câiz değildir.

Özet olarak: Bir kimsenin dilediği dîni benimsemesinin câiz olduğuna ve konuda özgür olduğuna inanan kimse kâfirdir. Çünkü Allah teâlâ şöyle buyurmaktadır: “Kim, İslâm’dan başka bir dîn ararsa, bilsin ki kendisinden (böyle bir dîn) asla kabul edilmeyecektir.” (Al-i İmrân: 85). “Allah katında dîn İslâm’dır.” (Al-i İmrân: 19). Bir kimsenin İslâm’dan başka dînin câiz olduğuna ve onunla da ibâdet edilebileceğine inanması câiz değildir. Bilakis böyle bir şeye inandığı zaman kendisini dînden çıkaran bir küfürle kâfir olduğunu ilim adamları açıkça söylemişlerdir.

Şeyh Muhammed bin Salih el-Useymin
Soru ve Cevaplarla İslâm’ın Rukünleri Fetva no: 110