Önce sargının ne olduğunu tanımamız gerekir.

Sargı aslında kırık veya çıkık kemiği tedavi etmek için onun üzerine sarılan şeye denir. Fıkıhçıların örfünde bununla kast edilen “bir ihtiyaçtan dolayı abdest mahalline konulan şeydir.” Mesela kırık üzerinde bulunan alçı veya yara ya da sırt veya benzeri yerlerdeki ağrı üzerinde bulunan bant veya yakı gibi şeyler. Bunların üzerine mesh yapmak yıkamanın yerine geçer. Abdest alan kişinin kolundaki yaranın üzerine ihtiyaçtan dolayı bir bant bulunduğunu düşündüğümüz zaman o, bu kolunu yıkamak yerine bu bandın üzerine mesh eder ve bu abdest tam olur.

Yani faraza bu adam bu sargıyı veya bandı çıkarmış olsa tahâreti devam eder, abdesti bozulmaz. Çünkü meşru bir şekilde bu tahâretini tamamlamıştır. Bandın çıkarılması burada abdestin veya tahâretin bozulacağına delîl değildir. Sargı üzerine mesh konusunda muhalefet edilmemiş bir delîl yoktur. Bu konuda zayıf hadîsler vardır. Bu zayıf hadîslerle amel eden bazı ilim adamları bunların tamamı bir araya gelince delîl olma mertebesine yükselir, dediler.

Bazı ilim adamları da dediler ki, zayıf oldukları için bu hadîslere itimat edilemez. Böylece âlimler bu konuda ihtilâf ettiler. Kimisi sargı mahallinin yıkanması mecburiyeti düşer, çünkü orayı yıkamaktan acizdir, dedi. Kimisi de sargının üzerine mesh etmez, teyemmüm eder, dedi.

Fakat sargı üzerine mesh etmek, bu konudaki varit olan hadîslere bakmaksızın kurallara en yakın olan görüştür. Bu mesh, teyemmümden müstağni kılar, artık teyemmüme ihtiyaç kalmaz. O zaman biz deriz ki abdest azalarından birinde bir yara bulunduğu zaman bunun bir takım mertebeleri vardır:

Birinci Mertebe: Yaranın açıkta bulunması ve yıkanmasının ona bir zarar vermemesidir. Bu mertebede yara abdest esnasında yıkanacak bir mahalde bulunduğu zaman yıkanması gerekir.

İkinci Mertebe: Yaranın açıkta olması ve meshin değil yıkamanın ona zararlı olmasıdır. Bu mertebedeki bir yarayı yıkamak değil mesh etmek gerekir.

Üçüncü Mertebe: Yaranın açıkta olması yıkamanın da mesh etmenin de ona zarara vermesidir ki bu durumda teyemmüm eder.

Dördüncü Mertebe: Yaranın bir bant veya ihtiyaç duyulan benzeri bir şeyle örtülü olmasıdır ki bu mertebedeki bir yarada örtünün/sargının üzeri mesh edilir. Bu mesh o azayı yıkamaktan kurtarır, teyemmüm de etmez.

Şeyh Muhammed bin Salih el-Useymin
Soru ve Cevaplarla İslâm’ın Rukünleri 146