İçinde kabir bulunan mescitte namaz iki türlü olur:

Birincisi: Kabir mescitten önce var iken mescit onun üzerine yapılmışsa o mescidi terk etmek ve orada namaz kılmamak vâcibtir. Mescidi oraya yapanın onu yıkması gerekir. O yıkmazsa Müslümanların yöneticisinin onu yıktırması gerekir.

İkincisi: Mescidin kabirden önce yapılmış olması ve ölünün daha sonra oraya gömülmesidir ki bu durumda kabrin kazılması ve ölünün oradan çıkarılıp diğer insanlarla birlikte gömülmesi gerekir.

Kabir, namaz kılanın önünde olmamak şartıyla o mescitte namaz kılmak câizdir. Çünkü Peygamber صلى اللّٰه عليه وسلم kabirlere doğru namaza durmayı yasaklamıştır.

Mescid-i Nebevi’nin içinde Peygamber صلى اللّٰه عليه وسلم ’in kabrinin bulunmasına gelince, malumdur ki Peygamber صلى اللّٰه عليه وسلم ’in mescidi onun ölümünden önce inşa edildi. Ve yine bilinmektedir ki Peygamber صلى اللّٰه عليه وسلم o mescidin içine defnedilmedi, mescitten ayrı bir yer olan kendi evine defnedildi. el-Velîd b. Abdilmelik zamanında o, Medîne valisi Ömer b. Abdülaziz’e hicri 88 yılında bir mektup yazarak Mescid-i Nebevi’nin yıkılmasını ve Peygamber صلى اللّٰه عليه وسلم ’in hanımlarının odalarını mescide ilave etmesini emretti. Ömer b. Abdülaziz halkın ileri gelenlerini ve fıkıhçıları toplayarak halife el-Velîd’in mektubunu onlara okudu. Bu iş onlara ağır gelmişti. Dediler ki, ibret için o halde bırakılması daha uygundur. Anlatıldığına göre Said b. el-Müseyyeb, Aişe’nin odasının Mescit’e dâhil edilmesine karşı çıktı. Sanki kabrin mescit edinilmesinden korkmuştu. Ömer bunu el-Velîd’e yazdı. el-Velîd tekrar haber göndererek istediği uygulamanın yapılmasını emretti. Ömer’in artık bu emri yerine getirmekten başka çaresi kalmamıştı.

Sen de görüyorsun ki Peygamber صلى اللّٰه عليه وسلم ’in kabri Mescit’in içine konulmamıştı. Üzerine mescid inşa edilmedi. Dolayısıyla bu, mescitlerin içine defin yapılır veya kabirlerin üzerine mescitler inşa edilebilir diyen bir kimsenin delîli olamaz. Peygamber صلى اللّٰه عليه وسلم ’den şöyle buyurduğu sabit olmuştur: “Allah Yahudilere ve Hıristiyanlara lanet etsin. Peygamberlerinin kabirlerini mescit yaptılar.” (Buhari, Muslim) Peygamberimiz صلى اللّٰه عليه وسلم ümmetini onların yaptıklarından sakındırmak için bu sözleri ölüme doğru giderken söylemişti.

Ümmü Seleme radıyallahu anha ona, Habeşistan topraklarında gördüğü bir kiliseyi ve içindeki resimleri anlattığı zaman şöyle buyurdu: “Hakikaten onlar, içlerinde iyi bir kimse bulunurda vefat ederse, onun kabri üzerine bir mescid yaparlar. O resimleri bu mescide asarlar. Onlar kıyâmet gününde Allah indinde mahlûkatın en kötüleri olacaklardır.” (Buhari, Muslim) İbn Mes‘ûd radıyallahu anh Nebî صلى اللّٰه عليه وسلم ’in şöyle buyurduğunu rivâyet etti: “Yaratılmışların en şerlileri hayattayken kıyâmetin üzerlerine koptuğu kimseler ve kabirleri mescidler edinenlerdir.” (İmam Ahmed, Musned) Bunu ceyyid bir senetle Ahmed tahrîc etmiştir. Bir mü’min Yahudilerin ve Hıristiyanların yolundan gitmez ve yaratılmışların en şerlilerinden olmaz.

Şeyh Muhammed bin Salih el-Useymin
Soru ve Cevaplarla İslâm’ın Rukünleri 217