Namazda huşu namazın özüdür. Huşuun manası kalbin namazda hazır bulunması ve namaz kılan kişinin kalbinin sağda solda dolaşmamasıdır. İnsan kendisini huşudan alıkoyan bir şey hissettiği zaman Peygamber صلى اللّٰه عليه وسلم ’in de emrettiği gibi (Muslim) kovulmuş şeytandan Allah’a sığınmalıdır. Şüphesiz şeytan bütün kulları şehâdettensonra özellikle ibâdetlerin en faziletlisi olan namazda ifsat etmeye çok heveslidir.

Namaz kılan kişinin yanına gelir ve ona şunu şunu hatırla der. (Buhari, Muslim) Hiçbir faydası olmayan ve namaz biter bitmez kafasından kaybolacak olan düşünceleri salmaya başlar. O halde insanın Allah’a yönelişinde son derece hırslı olması gerekir. Bu düşüncelerden ve vesveselerden bir şey hissettiği zaman, ister rükûda, ister teşehhütte, ister otururken isterse namazın başka bir yerinde olsun hemen kovulmuş şeytandan Allah’a sığınmalıdır. Namazda huşua ulaşmada ona yardımcı olacak en iyi sebeplerden birisi Allah’ın huzurunda bulunduğunu ve Rabbine münacat ettiği şuurunda olmasıdır.

Şeyh Muhammed bin Salih el-Useymin
Soru ve Cevaplarla İslâm’ın Rukünleri 244