Evet, Müslim’in Sahîhi’nde İbn Ömer radıyallahu anh’ten rivâyet edilen bir hadîste o şöyle demektedir: Peygamber صلى اللّٰه عليه وسلم namazda oturduğu ve zikrettiği zaman parmağıyla işaret ederdi. (Muslim) Bir lafızda: Teşehhüde oturduğu zaman, denilir. (Muslim) Birincisi genel, ikincisi özeldir. Özelin genele uygun bir hükümle zikredilmesi tahsisi gerektirmez, diye bir kural vardır. Mesela bir adam diğerine: İlim talebelerine ikramda bulun, der. Ve ona bir de: Muhammed’e ikramda bulun, der. Muhammed de bir ilim talebesidir. Bu, diğer ilim talebelerine ikramda bulunmamayı gerektirmez. Usul âlimleri bunu bir ilke olarak kabul etmişlerdir. Şeyh eş-Şenkîtî, Advaü’l-Beyân isimli eserinde bunu anlatmıştır. Eğer: İlim talebelerine ikramda bulun dese, sonra da: Derste uyuyanlara ikramda bulunma, dese işte bu tahsisi gerektirir. Çünkü onu genel hükme muhalif bir hükümle zikretti.

Sonra bu konuda özel bir hadîs de vardır. Bu hadîsi Ahmed b. Hanbel senediyle birlikte rivâyet etti. el-Fethu’r-Rabbani müellifi bunun senedinin hasen olduğunu söyler. Zadü’l-Mead üzerine haşiye yazanlardan birisi bunun senedinin sahîh olduğunu söylemiştir.  Hadîs şöyledir: “Peygamber صلى اللّٰه عليه وسلم iki secde arasında oturduğu zaman parmaklarını yumar ve işaret parmağıyla işaret ederdi.”

Parmağını hareket ettirmediğini söyleyen kimseye deriz ki: O zaman sağ eliyle ne yapardı? Sen baldırlarının üzerine açardı, dediğin zaman senden delîl isteriz. Sağ elini baldırlarının üzerine açtığına dair hadîslerde bir şey geçmemektedir. Eğer onu açmış olsaydı, sahâbîler onun sol elini sol baldırının üzerine açtığını beyân ettikleri gibi bunu da beyân ederlerdi. Bu konudaki üç delîl budur.

Şeyh Muhammed bin Salih el-Useymin
Soru ve Cevaplarla İslâm’ın Rukünleri 252