Peygamber صلى اللّٰه عليه وسلم ’den sahîh olarak gelen telbiye sözleri şunlardır: :( لبيك اللهم لبيك، لبيك لا شريك لك لبيك، ان الحمد والنعمة لك والملك، لا شريك لك ) “Lebbeyk Allahümme lebbeyk, innel hamde veni’mete leke el mülk, la şerike lek.” (Buyur Allah’ım buyur! Senin ortağın yoktur buyur! Hamd sanadır, nimet ve mülk senindir. Senin ortağın yoktur.) (Buhari) Ahmed b. Hanbel’in rivâyetinde şu fazlalık vardır: “ لبيك اله الحق ” Bunun isnadı hasendir.

Umrede tavafa başlandığı zaman, hacda ise bayram günü cemre-i akabeye taş atmaya başlandığı zaman telbiye kesilir. Bunun delîli, İbn Abbas radıyallahu anhüma tarafından merfu olarak rivâyet edilen şu hadîstir: “Peygamber صلى اللّٰه عليه وسلم Umrede Hacerul-Esved’i istilam ettiği zaman telbiyeyi keserdi.”(Ebu Davud) Tirmizî bu hadîsin sahîh olduğunu söyledi, fakat ravilerin içinde bulunan Muhammed b. Abdurrahman b. Ebi Leyla’yı pek çokları zayıf olarak niteledi. İbn Abbas radıyallahu anhüma’dan rivâyet edildiğine göre Üsame, Arafat’tan Müzdelife’ye kadar Peygamber صلى اللّٰه عليه وسلم ’in terkisinde yer almıştı. Sonra Peygamber صلى اللّٰه عليه وسلم Müzdelife’den Mina’ya kadar el-Fadl’ı terkisine almıştı. Her ikisi de şöyle dediler: “Peygamber صلى اللّٰه عليه وسلم Cemre-i Akabe’ye taş atmaya başlayıncaya kadar telbiyeyi hiç kesmedi.”(Buhari) Bunları Buhârî ve Müslim Sahîhleri’nde tahrîc ettiler. Mâlik umrede Harem’e ulaştığı zaman telbiyeyi keserdi. Bir rivâyete göre Beyt’e ulaştığı zaman veya Beyt’i gördüğü zaman telbiyeyi keserdi. Telbiyenin anlamı: Senin emrine itaat ederim, senin çağrına icâbet ederim, demektir. Lafzın iki defa tekrarlanması çokluk manasınadır.

Şeyh Muhammed bin Salih el-Useymin
Soru ve Cevaplarla İslâm’ın Rukünleri 473